பெருங்காமம் பூக்கின்றது

நான்கு தசாப்தங்கள்

நகன்று விட்டதின் அடையாளத்தை 

அவள் முந்ந ரை சொல்லிற்று

முதலிரண்டு தசாப்த உறவுகள்

வெளுத்து விட்ட  கருமுடியாய்

காணாமல் போயிருந்தனர்

சிலநேரம் பௌதீகமாகவும்

பலநேரம் பௌதீகமாகவும்

இருபது வயது இளைஞன்

திடீரென அம்மாவாகி

எனக்கொருநாள் 

நண்டூறுது நரியூறுது சொன்னபோது

 பூட்டியிருந்த சிரிப்பு முகமூடிகள்

உதிர்ந்து

சிரிப்பு  முதல் பூவாய்

பூத்து வாசம் வீசியது

பசியறிந்து உணவை 

ஊட்டிய போது அம்மா

இளைஞனுக்குள் வந்திருந்தாள்

அவன் அம்மாவாகிப் போனதை 

புரிய வைக்க முடியாமல் போன

அவஸ்தையிலும்

விழுங்கிய உணவு

கண்ணன் கைப்பருக்கையாய் 

எல்லாவற்றையும் நிரப்புகின்றது

கண்ணனை கட்டி அணைக்கின்றேன்

காதல் உதிர்ந்து

அம்மாவின் முலை ஈந்த 

பெருங்காமம் தீயாய் பூக்கின்றது

தாத்தனின் தழுவலில் இருந்த 

அவன் அம்மா முகம்

தங்கையின் சிரிப்பு

காதலியின்  மீண்டுமொரு பிறப்பு

எல்லாம் தீப்ப்பூவின் வாசத்தில் 

வெளிச்சமாகிக் கொண்டிருந்தது

நிராகரிப்பின் நிறைவில்

நிராகரிப்பின் வலியை

அந்த குளம் தின்று கொண்டே இருந்தது

தாமரைகள் பிடுங்கப் பட்டு

தனதாயில்லாது போனதொருநாள்

மீன்கள் பிடிக்கப் பட்டு

துள்ளியபடி விலையாகின

குளித்து கரையேறினர்

பெண்டு பிள்ளைகளும்

நிலவு ஒரு இரவில் மின்னித் தெரிகையில்

 கலங்கியிருப்பதாக கூசாது 

குற்றவிரல் நீட்டிப் போனார்கள்

வானம் பொய்த்த போது 

ஏய்த்து விட்டதாக  தூர் வாரினார்கள்

கருமேகம் அழுதொருநாள் தீர்த்த போது

மடை உடைந்து ஊரைவெள்ளம் அணைக்க

நான் காவு வாங்கியதாக

என் நீர் நனைத்த நாவுகளே பேசின

எல்லா நிராகரிப்புக்கும் சேர்த்து

 ஒரு நாள் அழுது தீர்த்த போது

நிறைந்தமைக்காக மகிழ்ந்திருந்தது ஊர்

நன்றி

நீ எடுத்துச் சென்றவைகளுக்கு

நன்றி சொல்லிக் கொண்டிருந்தாய்

நான் எடுத்தவற்றை 

அடையாளம் சொல்லவும் முடியாமல்

நன்றியுமில்லாமல்

நனைந்த படி குளிரில் விரைக்கிறது

வாழ்வு

எப்பவாவது கை பற்றி

கதகதப்பில் உணர்த்திவிட

முயலுகிறேன்

நான் உன்னில் எடுத்ததை